przyszli poniektórzy mieszkańcy domu Małpowskich, budynku sławnego na całą okolicę. Wyobraźcie sobie trzypiętrową budowlę z drzewa, nie otynkowaną z zewnątrz. Drzewo, jak ogólnie wiadomo, budulec nietrwały. A więc i dom Małpowskich, w miarę upływu lat, przeginał się w różne strony, wspierany żerdziami płowiał z intensywnych barw, którymi go niegdyś okraszono. Za to był bardzo wygodny. Pomieszczenia wewnętrzne można było dzielić dyktą na dowolne ilości pokoików - nie uznawano tu szkła i klamek oraz zamków, żyło się tam w surowej prostocie nagiego drzewa. Było to schronienie tych wszystkich, co nie mieli gdzie podziać głowy.<br>Ci ludzie ustanowili zaczątek nowego kościoła pana Zenona. Odbył się chrzest