jest powódź, jakiej od lat najstarsi ludzie nie pamiętają. Spartakus nie mógł się przeprawić ze swoją bandą, tak jak pragnął, za Alpy. Czekał aż wody opadną, ale wtedy zjawiła się plaga komarów. Ludzie padali i umierali od ich ukąszeń... I przyszła też jakaś zaraza... Zaczęły się choroby... Zachorował synek Spartaka... Zabobonni Celtowie i Germanowie zaczęli wołać, że to czary... Wróżbici zapowiadali im klęski, jeśli nadal będą czekać. Ale ten tygrys, Spartakus, lekceważył gadania i uspokajał niesfornych. Miasta północne wszystkie usłuchały rozkazów Rzymu i zamknęły swoje bramy. Brak sprzętu oblężniczego, a może strach przed niepowodzeniem odwrócił Spartaka od chęci zdobywania ich. Zamieszanie