a po paru chwilach stał <br>się normalnym, zwykłym panem Kleksem.<br><br>Byłem tym wydarzeniem zupełnie oszołomiony i nie wiedziałem, <br>co mam począć.<br><br>Pan Kleks przyglądał mi się uważnie przez jakiś <br>czas, aż wreszcie rzekł do mnie surowo:<br><br>- To wszystko tylko ci się śniło! Rozumiesz? <br>Idiotyczny, głupi sen! Po prostu jakieś brednie! Zabraniam <br>ci o tym śnie opowiadać komukolwiek. Pan Kleks ci zabrania! <br>I żeby mi się więcej takie sny nie powtarzały! Pamiętaj!<br><br>Przeprosiłem pana Kleksa, bo cóż innego <br>miałem uczynić, po czym opowiedziałem mu o przybyciu Filipa <br>z dwoma chłopcami.<br><br>- Poradźcie sobie beze mnie - rzekł pan Kleks. - Daj <br>im kolację i niech