Sekretarz lekko się skrzywił. Powiedział, że lepiej by było, gdyby poręczył za niego ktoś liczący się z komitetu. <br>- Z jakiego komitetu? - spytał naiwnie Tadeusz.<br>- Partii. <br>- Nie należę do partii - odparł. <br>- Można nie należeć, a poręczenie dostać - powiedział chytrze sekretarz. - Wtedy ja byłbym kryty. <br>- Przed kim? <br>- Przed swoim sumieniem na przykład. <br>Zapadła cisza. <br>- A jeżeli to poręczenie z komitetu nie wchodzi w grę, sprawa dzierżawy automatycznie upada? - spytała Ewelina. <br>- No... nie jest powiedziane, ale... to już na moje ryzyko... <br>Nagle Ewelina zorientowała się, że sekretarz przymawia się o łapówkę i że bez niej chyba się nie obędzie. Nie wiedziała tylko, jak podsunąć