Nawet gdy już podźwignęłam się z szoku, spędziłam kolejne miesiące zastanawiając się nad tym jednym pytaniem: dlaczego? Myśli te prześladowały mnie podczas bezsennych nocy, w trakcie jazdy autobusem, pod prysznicem i przy jedzeniu porannych płatków. Pytałam wszystkich moich przyjaciół. Pytałam astrologów i psychologów. Spędziłam mnóstwo czasu w bibliotekach przeglądając poradniki. Zapytałam też jego. Ale nigdy nie dostałam zadowalającej odpowiedzi. Przynajmniej żadna z tych, które usłyszałam, mnie nie satysfakcjonowała. <br>Kiedy tylko nie prześladowało mnie pytanie "dlaczego?", zaczynałam obsesyjnie myśleć o sposobie, w jaki mnie zostawił. Tak po prostu, bez ostrzeżenia. On nie dał mi nawet najmniejszej szansy! Nie podzielił się ze mną