West Point, z obrośniętej bluszczem skały,<br>Artylerzysta polski widzi różnobarwną puszczę<br>I klonowe kabaty angielskich żołnierzy<br>Przekradających się szlakiem Appalachów.<br>O październiku.<br><br>1075<br>O październiku.<br>Chłodne twoje kryształowe wino.<br>Cierpki smak twoich ust nad naszyjnikiem <br>z jarzębin.<br>Twoje boki zdyszane okrywa<br>Płowa sierść górskiego jelenia.<br>1080<br>O październiku.<br><br>O październiku.<br>Zasypujący rosą rdzawe ślady,<br>Dmący w róg bawoli nad obozowiskiem <br>powstańców.<br>Palący bose nogi na pochyłych miedzach,<br>1085<br>Kiedy idą ziemniaczane i armatnie dymy.<br>O październiku.<br><br>O październiku.<br>Jesteś porą poezji to jest zupełnego odważenia się<br>Na zaczynanie życia w każdej sekundzie na nowo.<br>1090<br>Dajesz mi czarodziejski pierścień, który, odwrócony