widać, że to dobre<br>oczy.<br> Anna jeszcze bardziej się zawstydziła, a nawet spłoszyła i bezradnie<br>spojrzała na mnie.<br> - Najładniejsza w całej szkole - powiedziałem, choć nie tego zapewne<br>oczekiwała ode mnie, bo zaczęła gwałtownie zaprzeczać i nawet uśmiech<br>opuścił te jej wielkie oczy.<br> - Proszę mu nie wierzyć. On tak tylko żartuje. - Zatłukła zwiniętymi<br>dłońmi w moje piersi. - Ty wstręciuchu.<br> - Kiedy sama widzę - powiedziała matka, którą to tłuczenie nadąsanej<br>Anny po moich piersiach nagle rozluźniło. - Nie musi mi on mówić. Co<br>ładne, samo w oczy wchodzi. - I jakby w przypływie tym razem prawdziwej<br>serdeczności wyciągnęła ku Annie ramiona. - Niech cię ucałuję, moje<br>dziecko