lutego po zakończonej kampanii, uprzedzał, że wbrew pozorom wojna w Zatoce Perskiej nie była turniejem gier Nintendo. Myśl głównodowodzącego rozwinął doskonale Sławoj Žižek w eseju Against the Double Blackmail (Przeciwko podwójnemu szantażowi): Uświadommy sobie, co się działo podczas ostatecznego amerykańskiego ataku na pozycje irackie podczas wojny w Zatoce: żadnych fotografii, żadnych dziennikarskich relacji, tylko huk czołgów ze spycharkami przyczepionymi od frontu jak tarcze, przetaczających się ponad irackimi okopami i grzebiących po prostu tysiące żołnierzy w ziemi i piasku - to co się naprawdę działo, uznano najprawdopodobniej za zbyt okrutne w swej czysto mechanicznej wydajności, zbyt odmienne od standardowych wyobrażeń