od pracy. Ludzie byli obowiązani stawić się od rana po dekret uwłaszczenia. Należało przynieść metryki i wszystkie personalia, obejmujące również wiek i imiona dzieci, a także dorosłych pozostających na utrzymaniu. Każdemu z pracowników przysługiwało nadanie dwóch hektarów maleńskiego gruntu. Podniósł się szum we wsi i w tak zwanej drobnorolnej kolonii. Zazwyczaj zgodni sąsiedzi spojrzeli na siebie zezem. Niektórzy zarzekali się, że im cudza ziemia na nic, że nie chcą dziedzicowej krzywdy. Kto wie, jakie narodzi się jutro i czy pan Borowski nie wróci. Nie zazdroszczą wtedy tym, którzy się zbytnio połakomią. Inni drwili z oponentów i znacząco stukali się w czoło