poruszające się w sposób odbiegający od naturalnego pożywienia. W trakcie łowienia na przynęty typowe dla szczupaka i okonia, uderzenia sandacza należy spodziewać się prawie zawsze w momencie odrywania błystki od dna. Dzieje się tak dlatego, że drapieżnik lubuje się w atakowaniu zdobyczy, spadając z górnych warstw wody w kierunku dnia. Zdezorientowana i spłoszona drobnica wbija się dosłownie w dno, powodując wzburzenie osadów dennych, gdzie szuka schronienia. Zdarzało mi się, że w czasie połowu żywca na podrywkę przyciśnięte od góry drobne rybki prowokowały sandacza do ataku, który plącząc się zębami w siatce stał się moim nieoczekiwanym trofeum (dwa takie przypadki, na pomoście