młodzianku... Aż tu jednej nocy dają znać:<br>"Moskale idą &lt;page nr=193&gt;!"<br> Pan Gąsowski nie stracił ducha i woła, aby księdza wynieść i odnieść go tutaj. Ale jak wynieść? Śniegi były poszyję... Końmi nie można było przejechać. Więc zdjęli z zawiasów drzwi... , - O Boże! - szepnął Adaś.<br>- Nie opowiadam ci bajek, tylko prawdę czystą! Zdjęli drzwi, rzucili na nie grubą burkę, położyli księdza na drzwiach i tutaj przez lasy przynieśli. Dwadzieścia lat żył jeszcze.<br>- A te drzwi?... Co się stało z tymi drzwiami? - spytał Adaś bez tchu.<br>- Pan Gąsowski dał je księdzu na pamiątkę, bo plama od krwi na nich została. Teraz już jej nie