że jest najpierw rolnikiem, moralistą, wieśniakiem, a dopiero w dalekiej kolejności &#150; Polakiem (A. Witkowska).<br> Jedno wydaje się pewne. Obok Barbary Radziwiłłówny Alojzego Felińskiego i jego Hymnu, obok liryków Franciszka Wężyka i ód napoleońskich samego Koźmiana, jest to jeden z najciekawszych i najbardziej reprezentatywnych utworów klasycyzmu postanisławowskiego.<br> Poza pracą nad Ziemiaństwem podjął Koźmian w swej twórczości z lat 1815-1830 nowy wątek tematyczny, zainspirowany przez głębokie i szybko się wówczas dokonujące przeobrażenia w polskiej świadomości estetycznoliterackiej oraz w praktyce poetyckiej, to jest udział poety w tak zwanej walce romantyków z klasykami. Tradycja stawiała go zazwyczaj na czele obozu klasyków, ponieważ uchodził