teraz się naprawdę przeraziłem. Jeżeli nas zaczepią, będę musiał pokazać moje niezawodne świadectwo zwolnienia i prawda wyjdzie na jaw. Patrzyłem na Basię z możliwie naturalnym uśmiechem, ale kroki żandarmów dudniły mi aż w mózgu.<br>- Piękny mamy listopad - powiedziałem.<br>Żandarmi byli tuż. Kątem oka dostrzegłem, że dowódca przygląda mi się uważnie.<br>- Złota polska jesień - odparła Basia. - Chce pan cukierka?<br>Otworzyła spokojnie teczkę i wyjęła z niej garść cukierków. Udało mi się powstrzymać drżenie ręki. Dowódca patrolu odwrócił głowę. Ssaliśmy zjełczałą czekoladę. Żandarmi poszli dalej.<br>- Tylko spokój może nas uratować w tych ciężkich czasach - powiedziałem. - Ale mimo wszystko nie można się pętać po mieście