I mamę też szacowali wzrokiem. Szukali Żeni, ale mama ją ukryła na strychu. Popchnęli mamę do sypialni. Słychać było, jak płakała. Gdy poszli, zamknęła się i nie chciała nas do siebie wpuścić. Przed pójściem do getta wrzuciła nasze nakrycia i zastawy do studni. Biżuterię i futra dała znajomym na przechowanie. Złote monety zaszyła nam w ubrania.<br><br>Pędzili nas przez zamarzniętą rzekę. Mieliśmy na sobie po kilka ubrań, bo nie pozwolili zabrać większego bagażu, i trudno się szło po lodzie, a oni wciąż poganiali. Oni wszystko z nami robili w pośpiechu. Nie nadążałam, nogi mi się obsuwały jak we śnie. Podbiegł Niemiec