drugiego ojca i o nim też muszę myśleć... Chcę go pamiętać i znać całą prawdę o nim. <br>- Stefan tak się uparł, ja mu mówiłam, żeby ci pozwolił na widywanie się z tą twoją ciocią... Myślałam, że mnie uderzy... <br>- To ty wiedziałaś? <br>- Wiedziałam - odrzekła. <br>Wracały w stronę obozu, w nagłym odruchu Zuzanna przytuliła się do matki, a ona otoczyła ją ramieniem. Szły tak objęte do samej bramy. <br>Ojciec unikał sytuacji, w których mógłby się znaleźć z Zuzanną sam na sam, ale jej nie była już rozmowa z nim potrzebna. Matka jej wiele rzeczy wyjaśniła. Zuzanna nie mogła jej powtórzyć słów Anny Szafrańskiej