strawę w takim naczyniu, to jakby jad gotował. Tyle że domy trzeba budować, garnki kupować, a z Liściem gadać nie trzeba. Więc mało kto się z nim zadaje, bo on przecież po stokroć mocniejszy od tych wszystkich cieśli, garncarzy i jadowników. Stary kroczył więc dumnie, a Doron szedł za nim.<br>Zwarta zabudowa Dabory ustąpiła miejsca luźno rozrzuconym chatom podgrodzia. Tu nie stały już drewniane budynki - znak bogactwa i władzy - a i niewiele było domów z kamienia. Większość chat miała ściany z wysuszonej na słońcu cegły albo z plecionek z wikliny obłożonych potem gliną.<br>Na ziemi przynależnej do miasta zwykle żyło pięć