północ to robotnicy, czyli prymityw. Nie jesteśmy dysydentami, dla nas jednak jednolity front polonijny we &lt;name type="place"&gt;Francji&lt;/&gt; nie jest możliwy. To nie kwestia reprezentacji, bardziej już godności.&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Wywierać wpływ na władze&lt;/&gt;<br><br>Jednym z organizatorów paryskiego kongresu był &lt;name type="person"&gt;Piotr Moszyński&lt;/&gt;, dziennikarz &lt;name type="org"&gt;Radio France Internationale&lt;/&gt;, wybrany przez &lt;name type="org"&gt;Radę Krajową&lt;/&gt; na sekretarza generalnego federacji. Zwraca on uwagę na bardzo ważne zjawisko: istnienie &lt;q&gt;"establishmentu"&lt;/&gt; francuskiej &lt;name type="org"&gt;Polonii&lt;/&gt;. Jego zdaniem jest to zmurszała struktura, reprezentowana dotąd przez aktywistów z pokolenia wojennego lub tuż powojennego.<br>Przyznaje, że kiedy z przyczyn politycznych (stan wojenny) trafił do &lt;name type="place"&gt;Francji&lt;/&gt;, uważał miejscową &lt;name type="org"&gt;Polonię&lt;/&gt; za rodzaj obyczajowego skansenu. Potwierdza i to, że zarówno jego