mi będzie wolno uspokoić cię. Jestem wampirem, owszem. Ale nie piję krwi. <br>Milczenie stało się ciężkie jak ołów. Ale Jaskier nie byłby Jaskrem, gdyby również milczał.<br>- Chyba źle mnie zrozumiałeś - rzekł pozornie niefrasobliwie. - Nie chodzi mi o...<br>- Ja nie piję krwi - przerwał Regis. - Od dawna. Odzwyczaiłem się.<br>- Jak to, odzwyczaiłeś?<br>- Zwyczajnie. <br>- Doprawdy, nie pojmuję...<br>- Wybacz. To sprawa osobista.<br>- Ale...<br>- Jaskier - wiedźmin nie wytrzymał, odwrócił się w siodle. - Regis przed chwilą powiedział ci, byś się odpieprzył. Ujął to tylko grzeczniej. Bądź tedy uprzejmy zamknąć wreszcie gębę.<br> <br>Posiane ziarno niepokoju i niepewności zakiełkowało jednak i wzeszło. Gdy zatrzymali się na nocleg, atmosfera wciąż