Komora pułkowa została okradziona. Podoficer, który ją miał pod nadzorem, zakochał się w płochej dziewczynie z miasteczka, której względy rozbudził i podtrzymywał za pomocą kosztownych podarków i sutych libacji... Juści nie z ubogiego żołdu pokrywał związane z tym ekspensy; funduszów dostarczała właśnie komora pułkowa, a raczej ów nieszczęsny a usłużny Żydowin, który od zakochanego podoficera nabywał kryjomie całe postawy sukna, a także płótno i skóry... Ten karygodny proceder trwał przez kilka miesięcy; aż przeprowadzona nagle lustracja komory ubiorczej ujawniła występne praktyki i wynikłe z nich braki. Pułkownik wpadł w gniew straszliwy; co łatwo zrozumieć, jeśli się zważy, że wyrządzone szkody godziły