msze Świerczka i Garbusińskiego, a przede wszystkim sześć <br>mszy z opus 49 Nowowiejskiego.<br><br> Msze Nowowiejskiego wykazują zróżnicowanie obsady, jednak w ramach ówczesnego <br>standardowego składu wykonawczego mszy użytkowej: chóru męskiego a cappella <br>­ nr 1, chóru męskiego z organami ­ nr 2, chóru mieszanego z organami ­ nr 3 <br>i 4 oraz chóru mieszanego a cappella ­ nr 5 i 6. Może to wskazywać na porządek <br>ewolucyjny ­ od obsady chóru męskiego (dwie msze), do obsady chóru mieszanego <br>(cztery msze); wiąże się zaś z pewnością z oczywistą różnicą specyfiki faktury <br>i kolorytu. W poprzednich rozdziałach podałem wiele przykładów i komentarzy <br>odnoszących się do tych mszy, spójrzmy więc podsumowująco