nie arystokratyczna arogancja i poczucie "wyższości" wyznaczało dotąd ich stosunek do mnie. Słuchałem wywodów Paszy mniej jednak skupiając się na tym, co było i dlaczego tak było, niż na cudownych dla mnie skutkach spowodowanej przez nią przemiany. Właściwie zakończyłem już moją misję: Serioża był przygotowany jako tako do trzeciej klasy, a nawet - bardziej, niż się spodziewał jego ojciec. Podczas mojego niedawnego pobytu w Warszawie odbyłem rozmowę z dyrektorem Gimnazjum Reja, panem Rondthalerem, który obiecał mi, jako swojemu byłemu wychowankowi przyjęcie Sergiusza do trzeciej klasy po formalnym raczej egzaminie, z przymknięciem oczu na zrozumiałe braki jego polszczyzny. Hrabia Apolinary był bardzo zadowolony z