Żyłem tylko i wyłącznie sportem narciarskim. Żonglując z nart na szkołę, ze szkoły na narty, z nart do żony i od żony na narty, wreszcie upadłem na nartach i przebudziłem się. Jestem architektem dyplomowanym, ale nic o architekturze nie wiem, tzn. wiem bardzo mało. Trudno, na Kasprowym architektury nie uczą, a tam spędziłem większą część swojego życia...Dotąd żyłem na konto matki i żony. Potem ładnych lat parę nieźle mi się żyło na koszt państwa... Prawdziwy i zasadniczy dylemat to fakt, że muszę teraz zacząć żyć na własne konto. Żyję i coś z tym życiem trzeba zrobić...". Wobec braków treningowych i braku