policji, słabo zorientowanych w niuansach podziałów ideowych. Stosunkowo najbardziej wiarygodne, przynajmniej dla Francji, wydają się obliczenia policji paryskiej, która od początku lat dziewięćdziesiątych zatrudniała fachowców dużej klasy. Prowadzili oni stale uaktualniane zestawienia anarchistów, wyróżniając osoby "niebezpieczne", aktywne i "uśpione". Pośrednie informacje o liczebności ruchu uzyskać można poprzez drobiazgową analizę list abonentów libertarnych czasopism; są to wszakże w najlepszym razie dane orientacyjne