mu tylko o uzyskanie porady lekarskiej, a wysokie poczucie odpowiedzialności lub inny wzgląd odwiedzie go od skorzystania z dobrodziejstw roli chorego. Warto podkreślić, że samo wydanie orzeczenia o niezdolności czasowej do wykonywania pracy jest uwarunkowane w pewnej mierze czynnikami pozamedycznymi, w tym także nastawieniem orzekającego lekarza do problemu zdrowia i absencji chorobowej. Na lekarzu ciąży szczególna odpowiedzialność, ponieważ jest on przedstawicielem społeczeństwa i orzeka o zaistnieniu choroby, która jako stan dysfunkcjonalności uniemożliwia pracownikowi pełnienie jego ról społecznych w danym systemie. Absencja stanowi bowiem dla pracodawcy problem ekonomiczny i organizacyjny. Stąd leczenie zostaje powzięte po części jako próba przywrócenia ludziom zdolności do