stanowisko radykalnego relatywizmu kulturowego), gdyż - jak to syntetycznie ujęła Matczak (1994, s. 24-26) - testy te, próbując oderwać się od jakichkolwiek realiów kulturowych, stają się, dla osoby badanej, bardzo sztuczne, nie związane z rzeczywistością (cechuje je niski poziom realizmu życiowego), a zatem nie mierzą inteligencji, lecz raczej "zdolność do rozwiązywania abstrakcyjnych problemów" (to pierwszy zarzut). Nie da się obronić neutralności kulturowej testów Cattella, gdyż i one są w jakimś stopniu "łatwiejsze" dla osób, które miały już kontakt (publikacje zawierające różnorakie łamigłówki umysłowe, uprzednie doświadczenia testowe itp.) z materiałem podobnym do testowego (to drugi zarzut).<br><br>Podsumowując to, co dotychczas napisałem na temat