bowiem negacją nie tylko afirmacji, ale także <br>&lt;page nr=290&gt;<br>negacją negacji. Sąd, który zawiera w sobie jednocześnie negację i afirmację, <br>nie może być sprowadzony ani do afirmacji, ani do negacji. <br>Sądy opisujące rzeczywistość, która jest paradoksem, jeśli mają być <br>prawdziwe, muszą stosować 'logikę paradoksu' (A = nie-A). Taka wizja może <br>wydawać się absurdalna ze zdroworozsądkowego punktu widzenia, który stał <br>się podstawą dla logiki klasycznej, jednak mamy tutaj do czynienia nie tyle <br>z dwoma rodzajami logiki, ile z dwiema różnymi wizjami rzeczywistości. <br>Logika klasyczna odwołuje się do rzeczywistości jako sprzeczności (wykluczania <br>się) przeciwieństw, a za 'logiką paradoksu' kryje się wizja rzeczywistości <br>jako sprzeczna tożsamość