z ową łatwością nie idzie wysoka trafność przeprowadzonych na takich próbach badań. Nie można bowiem standaryzować i normalizować jakiegoś testu na próbie studentów, a potem stosować go nie tylko do studentów, czy przede wszystkim do nie-studentów. Żeby nie być gołosłownym, przytoczę tu, tytułem przykładu, skład próby normalizacyjnej dla polskiej adaptacji kwestionariusza osobowości CPI-Gougha - "1100 studentów różnych kierunków studiów..." (Choynowski i inni, 1968, s. 221).<br><br>&lt;tit&gt; 3.3. Nastawienie na potwierdzanie hipotez - "pomaganie" hipotezom&lt;/&gt;<br><br> Tak jak w pkt. 3.1 mówiliśmy o ukrywaniu niedoskonałości warsztatowych badania, którego wyniki badacz zdecydował się opublikować, tak tutaj zajmiemy się aspektem etycznym takiego postępowania badacza