możliwe do zrealizowania, ponieważ przeszkadzają temu istniejące jakoby sprzeczności interesów ekonomicznych robotników różnych krajów. Kreślono natomiast możliwości uzyskania poprawy bytu robotniczego, gdy w toku ogólnonarodowej walki o wolność robotnicy "zyskawszy pracą narodową szacunek i sympatię warstw innych, wytłumaczyć im potrafią swoje czysto robotnicze interesy".<br>Ponieważ jednak była to propaganda bezpośrednia adresowana do robotników, stosowano w niej również ton demagogii antyfabrykanckiej, wskazywano na rząd carski jako na najbardziej niebezpiecznego przeciwnika interesów robotniczych, zajmowano stanowisko zasadniczej dopuszczalności strajków jako instrumentu walki o polepszenie ekonomicznych warunków bytu.<br>Propaganda endecka, przeznaczona bezpośrednio dla robotników, podejmowała przede wszystkim próbę zwalczania tych pojęć i poglądów, które wśród