W filozofii zen strukturą rzeczywistości, którą może kierować się myśl, <br>jest 'logika paradoksu', a prawda jest rozumiana jakoo zgodność z rzeczywistością,z tym że rzeczywistością jest 'absolutnie sprzeczna samotożsamość'. W 'logice paradoksu' prawdziwy jest tylko i wyłącznie sąd paradoksowy. Nie oznacza to dowolności i chaosu, ponieważ prawdziwa jest jedynie jednoczesna afirmacja i negacja. Paradoksowa rzeczywistość nie jest ani bytem, ani niebytem - jest jednocześnie bytem i niebytem. Przepaść między myślą <br>a istotą rzeczywistości może być przekraczana, jeśli nastąpi duchowy przełom, <br>związany z przejście od postrzegania zgodnego z logiką klasyczną do <br>postrzegania zgodnego z 'logiką paradoksu'. <br>W filozofii zen nie ma celowości w