tuż przed granicą NRD, zobaczyłam na murze wielki napis, który mnie zdumiał najbardziej: Gustaw-Konrad stop! Widocznie zostawił go jakiś zdesperowany Polak, który dopiero w tym punkcie zawrócił. Zatrzymałam się na poboczu, zrobiłam siusiu, wsiadłam z powrotem do samochodu i przejechałam granicę. Przekreślając, jak krzyczała do mnie w Paryżu moja agentka, "życie i karierę".<br>Pod koniec ponurego roku 1982 zaczął się rysować na horyzoncie film, który miał mi przynieść zupełnie nowe doświadczenie: "Kochankowie mojej mamy".<br>Najpierw zadzwonił Andrzej Wajda i powiedział, że powinnam w tym zagrać. Zresztą potem zmienił zdanie; bawił się oglądając "Kochanków...", ale uznał, że Agnieszka z "Człowieka z