myśl jego zasad opis przeszłości prowadzić bowiem musi do redukcji, ta zaś w sposób nieunikniony kończy się fałszowaniem obrazu świata. A rzeczywistość jest wielozdarzeniowa, jest wiązką możliwości, które, niby w światło w soczewce, mogą zostać skupione lub rozszczepione w obliczu określonych zdarzeń. I kolejne założenie związane ze stanowiskiem powyższym. Założenie aksjologiczne, lecz nie mniej ważne. Otóż historia nie musi mieć wcale racji. To, co ustanowione, przypieczętowane czasem nie jest słuszniejsze od tego, co odsunięte, zepchnięte w nieistnienie.<br> Dlatego też, w oparciu o powyższe przesłanki, Szaruga w poszukiwaniu narodowej tożsamości sięga bez obawy poza tradycję romantyczną, uznaną jako zaczyn nowożytnej kultury. Zakorzenienia