i tu się pomyliła, bo robactwo zaraz się sprowadziło wraz z lokatorami zasiedlającymi, jak to się oficjalnie nazywało, budynek. Oni też dostali mieszkania zastępcze, bo ich domy na przedmieściu przeznaczono do rozbiórki. Towarzystwo nie było więc zbyt wytworne, wystarczyło popatrzeć na te zakazane gęby w windzie. Ale Ewelina nad tym akurat nie ubolewała. To byli prawdziwi ludzie, niczego nie udawali. Po prostu klasa robotnicza. Do nich należała ta Polska, wiec to oni mogli mieć za złe Ewelinie, że im się plącze w windzie ze swoją inteligencką gębą...<br>- Kiedy idzie pani na urlop? - spytała Ewelina swoją towarzyszkę. <br>- Urlop! Chyba bym nie wróciła