z jakiegoś nieznanego utworu literatury mądrościowej. Siódma część księgi (31, 1-9) zawiera "słowa Lemuela, króla Massy, których nauczyła go matka" (30, 1). O ich autorze, który ostrzega przed kobietami i piciem wina, a zachęca do pomocy dla biednych i opuszczonych, również nic nie wiadomo. Księgę zamyka poemat w formie alfabetycznego akrostychu, będącego pochwałą cnotliwej niewiasty. Charakter tego poematu i jego język wyróżniają go od reszty księgi i wskazują, że powstał po niewoli. Można tu dodać, że te końcowe części księgi znajdują się w wersji greckiej w innym porządku. Zdaje się to świadczyć o tym, że dodano je do Księgi Przysłów