potrafił zadowalająco rozwiązać. W rezultacie intelektualna zawartość jego powieści jest wielowarstwowa, warstwy te są niejednakowo autentyczne i to się niestety wyczuwa.<br> Do najautentyczniejszych należą dwa zagadnienia: refleksja autora nad własną tożsamością jako emigranta z Indii do Anglii (Chamcha, alter ego Rushdiego) i odchodzeniem od religii (Salinan, inne, choć bardziej chwilowe alter ego). Z tego punktu widzenia duże partie książki porównać można &lt;foreign&gt;mutatis mutandis&lt;/&gt; z "TransAtlantykiem" Gombrowicza, który również wzbudził spore oburzenie. W obu wypadkach szarganie świętości było pewnego rodzaju koniecznością, bo pewne rzeczy muszą być od czasu do czasu powiedziane, choćby dla higieny. "Trans-Indyk" Rushdiego stawia sobie jednak inne jeszcze