nadal najważniejsze pozostają teksty napisane przez dramatopisarzy różnych epok. Zupełnie inaczej niż w filmie, gdzie w przypadku scenariuszy literatura wydaje się niepotrzebnym balastem i inaczej niż w wielu teatrach uprawiających "pisanie na scenie", formy plastyczne i podobne rozwiązania awangardowe. <br>Reżyserzy pracujący dla tego coraz bardziej odrębnego gatunku sztuki, aż taką ambicję niejednokrotnie urzeczywistniał teatr telewizji, chętniej niż filmowcy dbali o przełamanie schematycznego wizerunku aktorki, jaki z uporem lansował film. Być może częściej zaglądali do Starego Teatru, gdzie coraz wyraźniej ujawniała swe możliwości. Z kolei praca w nowym medium stała się znakomitym treningiem zawodowym, doświadczeniem tak czasem intensywnym, że czuła, jakby jej