stanu sprzed wybuchu wojny.<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br>Wszystko to zapowiadało poważne tarcia i konflikty. W partii wigów dominowały interesy północnych i zachodnich stanów, tymczasem na fotelu prezydenckim zasiadł dość uparty przedstawiciel stanów południowych z tendencjami do obstawania przy swoim zdaniu. Do tego doszedł jeszcze inny czynnik. Henry Clay nigdy nie ukrywał swych prezydenckich ambicji. Między nim a Harrisonem istniało porozumienie, że stary generał będzie prezydentem przez jedną kadencję. W tym czasie Clay miał rozpropagować swój nacjonalistyczny i ekspansjonistyczny program, zyskać na popularności, przyjąć kontrolę nad partią wigów i uzyskać dla siebie nominację, jako kandydat wigów na prezydenta w wyborach 1844 r. Po nieoczekiwanej sukcesji