zachodzących między jednostkami a grupami w społeczeństwie. Okazuje się, że system pokrewieństwa, traktowany jako system arbitralnych wyobrażeń, nie polega wcale na obiektywnych więzach krwi, istnieje on w ludzkiej świadomości jako system symboli i trzeba go rozpatrywać bez uciekania się do wyjaśnień naturalistycznych. W ten sposób zjawiska pokrewieństwa wykazują daleko idące analogie ze zjawiskami językowymi. Kobieta może pełnić funkcję znaku tylko dlatego, że zarazem jest wartością seksualną i ekonomiczną, zaspokajającą pewne naturalne potrzeby. Jest więc ona przedmiotem, pewnym dobrem wymienianym przez grupy, będąc jednocześnie znakiem nawiązywanych przez te grupy stosunków.<br>To, że kobieta jest znakiem, oparte jest jednak na czymś zupełnie innym