np. Sawdonia, ryc. 12.4). Za pierwszą interpretacją przemawia morfologia wczesnodewońskiej Konioria (ryc. 12.5), za drugą środkowodewońskiego Asteroxylon. Klasa widłaków jest dziś reliktowa, a jej największy rozkwit przypadł na okres karbonu, choć już w dewonie osiągnęła znaczne zróżnicowanie, wyprzedzając inne &lt;page nr=302&gt; gałęzie rozwojowe roślin naczyniowych w osiągnięciu nowoczesnego poziomu organizacji anatomicznej.<br>Jedynymi potomkami dominujących wśród karbońskich roślin drzewiastych lepidodendronów (ryc.12.6) i sygilarii są dzisiejsze porybliny (Isoëtes). Tak jak ich przodkowie, &lt;page nr=303&gt; są to rośliny różnosporowe (wytwarzają małe spory dające gametofity męskie i duże spory wydające gametofity żeńskie). Wśród lepidodendronów były też formy nasienne (ryc. 12.7).<br>Właściwe psylofity, których pędy