Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Mathesis Polska
Nr: 3-4
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1930
Tytuł: Mathesis Polska
Nr: 3-4
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1930
np. serję,
nazwaną jego imieniem, którą spotkaliśmy przy omawianiu widma wodoru jednoatomowego (p. st. 51).
Dalsze postępy w opanowaniu widma fal krótkich zawdzięczamy również amerykanom, Millikanowi i jego uczniom. Posunęli oni obserwacje aż do 136,6 A, dzięki wprowadzeniu dwu nowych czynników: 1) zdołali wytworzyć w spektrografie próżnię znacznie wyższą, aniżeli ta, którą osiągali poprzednicy; 2) użyli jako źródła światła iskry krótkiej, lecz niezmiernie intensywnej ("gorącej"), obfitującej w promienie skrajnego ultrafioletu. Próżnię swą oceniają autorowie amerykańscy na jakieś 106 mm. sł. rtęci; próżnia tak kompletna pozwoliła uniknąć absorbcji promieniowania. W doskonałej próżni na wytworzenie małej iskierki, gdy odstęp pomiędzy elektrodami jest
nazwaną jego imieniem, którą spotkaliśmy przy omawianiu widma wodoru jednoatomowego (p. st. 51).
Dalsze postępy w opanowaniu widma fal krótkich zawdzięczamy również amerykanom, Millikanowi i jego uczniom. Posunęli oni obserwacje aż do 136,6 A, dzięki wprowadzeniu dwu nowych czynników: 1) zdołali wytworzyć w spektrografie próżnię znacznie wyższą, aniżeli ta, którą osiągali poprzednicy; 2) użyli jako źródła światła iskry krótkiej, lecz niezmiernie intensywnej ("gorącej"), obfitującej w promienie skrajnego ultrafioletu. Próżnię swą oceniają autorowie amerykańscy na jakieś 106 mm. sł. rtęci; próżnia tak kompletna pozwoliła uniknąć absorbcji promieniowania. W doskonałej próżni na wytworzenie małej iskierki, gdy odstęp pomiędzy elektrodami jest
np. serję,<br><br><page nr=61><br><br>nazwaną jego imieniem, którą spotkaliśmy przy omawianiu widma wodoru jednoatomowego (p. st. 51).<br>Dalsze postępy w opanowaniu widma fal krótkich zawdzięczamy również amerykanom, Millikanowi i jego uczniom. Posunęli oni obserwacje aż do 136,6 <hi>A</>, dzięki wprowadzeniu dwu nowych czynników: 1) zdołali wytworzyć w spektrografie próżnię znacznie wyższą, aniżeli ta, którą osiągali poprzednicy; 2) użyli jako źródła światła iskry krótkiej, lecz niezmiernie intensywnej ("gorącej"), obfitującej w promienie skrajnego ultrafioletu. Próżnię swą oceniają autorowie amerykańscy na jakieś 106 mm. sł. rtęci; próżnia tak kompletna pozwoliła uniknąć absorbcji promieniowania. W doskonałej próżni na wytworzenie małej iskierki, gdy odstęp pomiędzy elektrodami jest
