wobec<br>przyrody można zająć postawę estetyczną; "zapewne przyroda jest piękna,<br>ale nie dla mnie" - powiada człowiek obojętny wobec piękna przyrody;<br>jego kontakty z naturą nakierowane są na inne niż estetyczne<br>właściwości (np. las to przede wszystkim budzące niechęć owady - między<br>innymi mrówki, które wydają się temu osobnikowi szczególnie wścibskie i<br>antypatyczne); nawet motyl może być traktowany jako owad prawie nie<br>istniejący, skoro nie można mu się właściwie nigdy dobrze przyjrzeć,<br>jest bowiem zbyt płochliwy i przez to denerwujący,<br> 2) wyczuwalny, średniego stopnia nasilenia, stan estetyczności:<br>wówczas podmiot skłonny jest poddać się pięknu przyrody, a nawet szuka<br>go, lecz czyni to stosunkowo