bowiem jest każdorazowo już "obciążona" swoimi dawnymi wyborami (zrealizowanymi możliwościami), i chociaż ów typ "determinacji" nie ma w sobie nic z nieuchronnej fatalności mogąc być przerwany czy przełamany (egzystencja może przejść radykalną transformację, mówiąc językiem heideggerowskim - może przejść "do innego sposobu bycia") - to przecież taka "konwersja" nie jest dziełem wolności arbitralnej jako czystej negatywności, jako czystej neantyzacji i zdolności rozpoczynania wszystkiego od nowa. Przeciwnie - wedle Heideggera owa transformacja musi być "umotywowana" (Heidegger przedsiębrał próbę opisów takich sytuacji), i to nie w porządku czystej myśli, ale w obszarze samej egzystencji.<br>Nie wchodząc tu w szczegóły, a poprzestając na kwestii podstawowej: aby mogło