faworyzującą &lt;name type="person"&gt;Starorusinów&lt;/&gt;, namiestnik Galicji w latach 1903-1908, przebudowuje i zmienia pałac dalej. Czyni to w coraz fatalniejszy sposób. Kiedy przejrzyste i zwarte projekty &lt;name type="person"&gt;Schinkla&lt;/&gt; czy trzeciego z projektodawców, &lt;name type="person"&gt;Lanciego&lt;/&gt;, porównać z osiągniętym po roku 1890 stanem, po siedemdziesięciu latach prób, projektów i przebudów, trudno o jawniejszy przykład upadku sztuki architektonicznej w drugiej połowie XIX stulecia. Niekształtny, nieproporcjonalny, z fatalnym układem czterech &lt;orig&gt;pseudowież&lt;/&gt; nad częścią środkową, pałac krzeszowicki charakteru reprezentacyjnego, chociaż go zamierzono, w swojej bryle nie posiada.<br>W zaraniu pierwszej wojny światowej kończy się świetność hrabstwa tenczyńskiego. Jak każda przejrzałość formy już martwiejącej ta świetność jaśnieje niejednym blaskiem. Część rozległych