prywatnych życiorysach twórców? Gdyby przyjąć taką zasadę, to co począć z Żeromskim, świetnym pisarzem, ale przecież dalekim od wzorowego modelu w sprawach osobistych. A Mickiewicz? A Sienkiewicz? A takie filary współczesnej literatury światowej jak Ernest Hemingway, Paul Verlain czy Adré Gide? Jakie znaczenie mają ich prywatne sprawy w porównaniu z arcydziełami, jakie stworzyli. A jednak władze XVIII dzielnicy Krakowa (Nowa Huta!) mają inne zdanie.<br>Na widok tamtejszych głosujących radnych mistrz Konstanty wychynął tylko zza wiszącego nad Sukiennicami księżyca i wyrecytował zwrotkę jednego ze swych poematów: Ciemnogród nie zna / publicznych latarń, / każdy ze swoją / latarnią lata. Natomiast stanowcze i niepodlegające dyskusji stanowisko