robi się na świecie.<br>Stołeczna impreza - najstarsza tego typu na świecie - grupuje i nagradza nadesłane prace w trzech kategoriach: plakatu ideowego, kulturalnego i reklamowego. Najbardziej mizernie prezentują się plakaty reklamowe. Kilka jest tego przyczyn: konkurencja bardziej kochanych przez zleceniodawców billboardów, specyficzny tryb powstawania, wiążący nieskrępowaną wolność twórcy zbiorową kontrolą przeróżnych &lt;orig&gt;"art directorów"&lt;/&gt; z reklamowych agencji, wreszcie konkretne oczekiwania, w których od wizji ważniejszy jest towar. W efekcie mamy do czynienia z triumfem "zimnej doskonałości", technicznej perfekcji ujętej w karby skutecznej perswazji. Plakaty reklamowe są jak Pamela Anderson: budzą podziw brakiem jakichkolwiek skaz, ale wydają się dalekie, obce, bez duszy.<br><br>&lt;tit&gt;Kenzo Izutani