w powstaniu. Wszystko to były sformułowania radykalniejsze, w porównaniu do Manifestu Poitierskiego. Los powstania zależał od realizacji tych haseł na szerokiej przestrzeni ziem polskich.<br>Ulica krakowska przyjęła proklamację z entuzjazmem. Licznie też zgłaszali się do wojska ochotnicy, w ciągu trzech dni uzbrojono ok. 6 tys. ludzi. Pozostali w mieście przedstawiciele arystokracji i burżuazji podporządkowali się z konieczności Rządowi Narodowemu, niektórzy spośród nich przyjęli stanowiska ministrów i organizatorów.<br>W rządzie szedł im na rękę Tyssowski, człowiek chwiejnych przekonań, który dbał głównie o utrzymanie porządku w Krakowie, a nie spieszył się z szerzeniem propagandy poza jego okręgiem. Wkrótce też doszło do zatargu między