zyski z handlu miedzią i żelazem, cła w portach bałtyckich, kontrybucje i subsydia francuskie pożerały armia i flota. Mocarstwowość kosztowała, szczególnie w krótkich okresach pokoju, gdy nie można było wyżywić wojska na terytorium wroga. W tej sytuacji konieczne było zastawianie ziem należących do Korony, które masowo przechodziły w dziedziczne posiadanie arystokracji i szlachty. Skala owego przesunięcia w strukturze własności była ogromna. W 1560 r. szlachta posiadała 19 proc. ziemi, w 1650 już 65 proc. Alienacje wspierane były także względami doktrynalnymi. Uważano bowiem, że oparcie systemu finansowego na cłach i dochodach pieniężnych będzie bardziej elastyczne niż pozostawanie przy starych daninach i podatkach