pisarza, artysty czy kompozytora może przechodzić rozmaite modulacje, przyśpieszenia i zwolnienia. Napisane aleksandrynem, jedenasto- lub trzynastozgłoskowcem teksty z różnych okresów życia danego poety nie są tożsame pod względem rytmicznym.<br><br>Poświęcone rytmowi prace Meschonnica pokazują rzecz bardzo istotną - rytm nie wiąże się jedynie z estetyką harmonii, wiąże się też z estetyką arytmii, dysharmonii, czego dowodzi współczesne pisarstwo i sztuka (taniec, malarstwo, muzyka, film).<br>Proponowana przez Meschonnica krytyka rytmu w gruncie rzeczy niczego nie obala, a jedynie weryfikuje dotychczasowe stanowiska teoretyczne dotyczące rytmu, otwiera nowe możliwości poszukiwania sposobów, w jakie teksty znaczą. &lt;gap&gt;. Metodologiczną skuteczność teorii Meschonnica potwierdzają np. analiza prozy Claude Simona sporządzona