żadnych wartości (np. One and Three Chairs J. Kosutha), a jeżeli odsyłają, to do zupełnie innych niż te tradycyjne. W przypadku sztuki pop-artu istotne jest zwrócenie uwagi na przedmioty masowe - jedyną treścią dzieła stała się np. puszka zupy pomidorowej - w efekcie dzieło sztuki o takiej treści było w jakimś aspekcie bliskie amerykańskiemu odbiorcy. Nie chodzi tutaj o coś więcej, poza rozpoznaniem w nim właśnie produktu spożywczego, czegoś potocznego, bliskiego społeczeństwu amerykańskiemu, czegoś, co nie może być oceniane w kategoriach piękna lub brzydoty, gdyż kategorie te po prostu nie odnoszą się do niego, a jeżeli już dzieło takie jest pojmowane w