I SYMBOLE A 'LOGIKA PARADOKSU'&lt;/&gt; <br>Mistrzowie zen niechętnie używali filozoficznych pojęć buddyjskich, <br>takich jak 'pustka' czy 'nietrwałość'. Uważali bowiem, że z pojęciami tymi <br>związanych jest zbyt wiele mylnych interpretacji, dlatego poszukiwali nowych <br>sposobów wyrazu istoty nauki Buddy Śakyamuniego. Zamiast opracowywać <br>teorię 'logiki paradoksu', stosowali paradoksowe sądy do opisu najbardziej <br>trywialnych aspektów rzeczywistości. Nie pisali traktatów filozoficznych na <br>temat sprzecznej tożsamości przeciwieństw, tylko wyrażali tę prawdę <br>w konkretnym odniesieniu do rzeczywistości, twierdząc na przykład, iż <br>"miecz tnie na jedną część" (jap. itto ichidan). To zdanie jest sądem <br>paradoksowym, ponieważ "miecz zawsze przecina coś na dwie części" (jap. <br>itto nidan). Jednak z punktu