Tadeusza Komendanta, napisanym w roku 1980. Dowodzi to, jak bardzo zmiana była wyczekiwana, oraz że uczestnicy dyskusji mieli poczucie, iż krytyka powinna sprostać ciążącemu na niej obowiązkowi rozpoznania nowej sytuacji, jaką było ujawnienie się podmiotowości społeczeństwa, które nie znajdowało w PRL-owskim modelu kultury języków artykulacji dla swych lęków, nadziei, aspiracji. Komendant kończył swój szkic postulatem, aby wyjść poza getto specjalistycznych i środowiskowych zainteresowań. "Krytyka powinna stać się lekturą przywracaniem społecznego dialogu" tak brzmiało ostatnie zdanie jego artykułu.<br> Nowa, bezprecedensowa sytuacja komunikacyjna czyli powstanie w roku 1977 literackiego obiegu poza cenzurą, a w następnej dekadzie po prostu niezależnej kultury literackiej z